Opłata klimatyczna jest formą podatku, który pobierany jest przez miejscowości uzdrowiskowe lub te o walorach przyrodniczych, jeśli długość pobytu w takim miejscu przekracza dobę. Opłata klimatyczna dzieli się na opłatę miejscową oraz na opłatę uzdrowiskową.
Opłata klimatyczna miejscowa pobierana jest od osób, które odwiedzają miejscowość o walorach klimatycznych i krajobrazowych w celach turystycznych, wypoczynkowych, a także szkoleniowych. Pobyt ten jednak musi być dłuższy niż jeden dzień.
Opłata uzdrowiskowa pobierana jest od osób, które więcej niż dobę przebywają w miejscowości uzdrowiskowej w celach zdrowotnych, wypoczynkowych, turystycznych, a także szkoleniowych.
Aby dana miejscowość mogła pobierać opłatę klimatyczną musi charakteryzować się walorami klimatycznymi, krajobrazowymi, wypoczynkowymi, a także turystycznymi. Jeśli chodzi o walory krajobrazowe to na terenie gminy muszą znajdować się lasy, punkty widokowe, parki narodowe, pomniki historii, zabytki oraz muzea. Aby natomiast spełniać wymogi turystyczne na terenie gminy znajdować się musi baza noclegowa w obiektach hotelarskich lub też innych obiektach, które przystosowane są do świadczenia usług hotelarskich.
Natomiast miejscowość, która posiada status uzdrowiskowej i z tego tytułu pobiera opłatę uzdrowiskową musi również spełniać szereg wymogów. Miejscowość taka musi posiadać złoża naturalnych surowców leczniczych, których właściwości zostały potwierdzone. Ponadto miejscowość uzdrowiskowa posiadać musi klimat o potwierdzonych leczniczych właściwościach. Musi spełniać również określone wymagania w stosunku do środowiska, które zawarte zostały w przepisach o ochronie środowiska. Miejscowość taka musi posiadać również techniczną infrastrukturę jeśli chodzi o gospodarkę wodno-ściekową, energetyczną, transport zbiorowy, a także prowadzić musi gospodarkę odpadami.
Miejscowość, która jest uprawniona do pobierania opłaty klimatycznej może ją pobierać tylko z jednego tytułu. Może zatem pobierać albo opłatę miejscową albo opłatę uzdrowiskową.
